Jak dokładne informacje o tętnie uzyskuje sensor Polar OH1? Jaka metoda pomiaru tętna okaże się bardziej precyzyjna – ta dokonywana przez sensor na ręce, ta z nadgarstka czy z opaski założonej na klatce piersiowej? Niezwykle interesujące pytania dla fanów, ale także sceptyków optycznego pomiaru tętna. Znalezienie odpowiedzi na postawione powyżej pytania nie będzie takie oczywiste i wymaga zgromadzenia wysokiej klasy sprzętu, pozwalającego takie pomiary zebrać, a także użytecznej formy przedstawienia danych. Skierowaliśmy więc wzrok na świetnie działający i niedawno testowany zegarek Suunto Spartan Trainer Wrist HR oraz model Polar V800 stanowiący rzetelne źródło informacji treningowych, a po sparowaniu z opaską H10 dostarczający precyzyjnych danych o pracy serca. Potrzebny nam był również zegarek Polar M430 – tegoroczne odkrycie w solidnym pomiarze tętna. Materiał badawczy okazał się fascynujący i do jego przedstawienia wykorzystaliśmy sprawdzoną redakcyjną formę. Interaktywne wykresy są naszym autorskim pomysłem i zawierają informacje o wartościach zarejestrowanego tętna podczas aktywności fizycznej. Poszczególne dane można przybliżać, wystarczy zaznaczyć obszar myszką. Jeśli kursor zbliżymy do danego miejsca na wykresie, zostanie wyświetlony dokładny wynik uzyskany podczas testów dla tego urządzenia. Najczęściej do jednego testu używaliśmy kilku różnych urządzeń po to, aby jeszcze bardziej wnikliwie zbadać zachowanie optycznego pomiaru tętna w sensorze Polar OH1 (test, kliknij). Z pełnymi efektami można zapoznać się poniżej.
Sesja biegu z zegarkami Suunto Spartan Trainer Wrist HR, Polar V800 i sensorem Polar OH1
Sprzęt:
Suunto Spartan Trainer – pomiar z nadgarstka
Polar V800 – pomiar z pasa HR (Polar H10)
Polar OH1 – pomiar na ręce
Zaczniemy od omówienia spokojnie prowadzonego 40-minutowego biegu z trzema niezależnymi urządzeniami. Sensor Polar OH1 założony na lewym ramieniu, Suunto Spartan Trainer na lewym nadgarstku, a na drugiej ręce zegarek Polar V800 wykorzystujący nadajnik H10 w celu mierzenia wartości tętna na klatce piersiowej. H10 jest aktualnie najdokładniejszym czujnikiem tętna firmy Polar, a zebrane przez to urządzenie dane posłużą nam do ostatecznej weryfikacji jakości pomiaru tętna w badanym sensorze OH1. W pierwszej kolejności należy (czyt. wręcz trzeba) zwrócić uwagę na to, co działo się przez pierwsze 2 minuty treningu. Wszystkie urządzenia mierzące tętno – z ręki, nadgarstka i klatki piersiowej, zachowały się niemal identycznie wykazując dynamiczną zmianę wartości tego parametru. Zauważalne są jedynie delikatne odstępstwa zegarka Trainer w przedziale od 15 do 44 sekundy i wahające się od 6 do 8 uderzeń/min. Jednak przy tak intensywnej zmianie i krótkim czasie nie jest to nic nadzwyczajnego. Później jest już tylko lepiej i taki stan trwa do 23 minuty sesji. OH1, V800 i Trainer niemal jota w jotę zapisują wartości osiąganego tętna. Od 23 minuty widoczne są coraz częściej pewne odstępstwa w pomiarze. Najczęściej różnice pomiędzy danymi uzyskiwanymi z klatki piersiowej notuje zegarek Suunto – w szczytowym momencie jest to 6 uderzeń (okolice 26 min sesji). A co dzieje się z odczytem sensora OH1? Można wręcz powiedzieć, że jest „przyklejony” do tego z klatki piersiowej (Polar V800). Sensor, w którym pomiar tętna dokonywany jest przez 6 diod LED radzi sobie genialnie! Czas na kolejne testowe sesje.
Sesja biegu z zegarkami Polar M430, Polar V800 i sensorem Polar OH1
Sprzęt:
Polar M430 – pomiar z nadgarstka
Polar V800 – pomiar z pasa HR (Polar H10)
Polar OH1 – pomiar na ręce
Kolejny trening był trochę zróżnicowany i łączył elementy umiarkowanego biegu z dynamicznymi zmianami tempa – tak, aby sprawdzić jeszcze dokładniej uzyskiwane przez OH1 dane. Wykorzystaliśmy również inny zegarek, tym razem Polar M430, który testowaliśmy w połowie tego roku i który osiągnął wysoką notę w podobnym teście. Wówczas wyszła na jaw duża dokładność tego urządzenia w optycznym pomiarze tętna na nadgarstku. Moduł służący tej funkcji, podobnie jak w sensorze OH1 składa się z 6 diod LED i środkowo umieszczonego detektora. Sensor OH1 zapięliśmy na lewym ramieniu, zegarek Polar M430 na lewym nadgarstku, a na prawym nadgarstku model V800. Ponownie opłaca się zerknąć na początek treningu. Wychwycenie dynamiki wzrostu tętna również nie było problemem dla trzech urządzeń badawczych i nic nie zmieniło tego faktu do około 16 minuty treningu. Po tym czasie w 9 punktach wartość tętna uzyskana przez zegarek Polar M430 (pomiar nadgarstkowy) odstaje od pomiaru z klatki piersiowej i ręki. Zauważalne stają się różnice mieszczące się w przedziale 3-8 uderzeń/min. W tym samym czasie tętno rejestrowane przez Polar OH1 jest niemal identyczne jak to odnotowane przez zegarek V800 (nadajnik H10). Pomiar serwowany przez nowy sensor OH1 jest nadzwyczaj dokładny i rzetelnie wyłapuje wszelkie zmiany tętna w czasie treningu. Po raz drugi należą się pokłony z naszej strony dla tego urządzenia i od razu nasuwa się na myśl pytanie: czy taki stan rzeczy utrzyma się do końca testów?
Sesja biegu z zegarkiem Polar V800 i sensorem Polar OH1
Sprzęt:
Polar V800 – pomiar z pasa HR (Polar H10)
Polar OH1 – pomiar na ręce
Przejdziemy teraz do specyficznego treningu zarejestrowanego w trakcie biegu miejskimi uliczkami. Po raz trzeci zerkamy na początek treningu i zauważamy wysoką dokładność sensora Polar OH1. Zapis z tego produktu w większości pokrywa się z danymi uzyskanymi przez zegarek Polar V800 współpracujący z nadajnikiem H10. Dynamicznie przyrastająca wartość tętna od 80 do około 150 uderzeń/min została pięknie odwzorowana i trudno dopatrzeć się różnic w odczycie OH1. Ciekawym zdarzeniem, które wydarzyło się po 7 minucie treningu jest nagłe obniżenie tętna z pułapu 151 do 127 uderzeń/min. Tym powodem był przestój przed przejazdem kolejowym, po którym poruszał się skład towarowy. Sensor bez znacznego opóźnienia wychwycił moment uspokajania się tętna, a po rozpoczęciu biegu w prawidłowy sposób zarejestrował przyrost. Jednak w tym treningu zauważalne stają się różnice pomiędzy pomiarem tętna z ręki, a tego z klatki piersiowej. W okolicach 14, 19 i 29 minuty wkradły się rozbieżności mieszczące się w przedziale 2-6 uderzeń/min. Z drugiej jednak strony nie są to dysproporcje na tyle duże, aby zmienić zdanie o rzetelności tego pomiaru. W przeważającej części omawianego treningu wartości zarejestrowane przez oba urządzenia są niezwykle bliskie. Cieszy fakt, że urządzenie w dalszym ciągu dobrze radzi sobie z nagłymi zmianami tętna / tempa biegu. Skoro udało się nam ujawnić kilka „słabszych momentów” sprzętu marki Polar, to szukamy ich dalej w trakcie jazdy na rowerze. Powinno zrobić się jeszcze ciekawiej (uśmiech).
Sesja jazdy na rowerze z zegarkiem Polar V800 i sensorem Polar OH1
Sprzęt:
Polar V800 – pomiar z pasa HR (Polar H10)
Polar OH1 – pomiar na ręce
Wiele urządzeń poddawało się podczas tego sportu. Jest wymagający, dynamiczny i utrudnia prawidłowe rejestrowanie wartości tętna przez nienaturalne pozycje nadgarstków. Silna praca rąk, mocne trzymanie kierownicy, powtarzające wstrząsy i napierający ciężar tułowia na nadgarstki przysparza wielu problemów elektronice sportowej. Z tych wszystkich powodów test Polar OH1 w takich warunkach będzie trudnym sprawdzianem rzetelności modułu pomiaru tętna. Początek treningu nie rozczarowuje i nadal panuje duży porządek w zapisie danych. Jak można szybko zauważyć, zapisana sesja różni się od tych biegowych głównie przez częste zmiany tętna. Wszystko dzieje się w przedziale pomiędzy 140 a 160 uderzeń/min. Od 11 do 17 minuty zabawy na rowerze zauważalne są największe odchylenia w pomiarze sensora OH1 do tych samych wartości z klatki piersiowej uzyskiwanych dzięki zegarkowi Polar V800. We wskazanym przedziale największa różnica wynosi 6 uderzeń/min, ale nie wprowadza istotnej zmiany w kierunku jakości dostarczanych danych przez Polar OH1, a spoglądając na koniec treningu produkt ponownie zachwyca. Idealnie trafione w tempo zmiany wartości tętna, które przyrasta, aby tuż przed końcem zejść z okolic 160 do wartości 131 uderzeń/min. Czas na ostatni test. Bardziej dynamiczną jazdę na rowerze.
Sesja jazdy na rowerze z zegarkiem Polar V800 i sensorem Polar OH1
Sprzęt:
Polar V800 – pomiar z pasa HR (Polar H10)
Polar OH1 – pomiar na ręce
Ostatnia jazda testowa, w przenośni i dosłownie. To, co wydarzyło się w tej próbie bezapelacyjnie zweryfikowało jakość pomiaru tętna sensora firmy Polar. Pominiemy omówienie początku, bo kolejny raz w wykonaniu OH1 jest bezbłędny. Tak całkowicie na marginesie, naprawdę za tak dobre reagowanie na zmiany tętna należy się wielkie uznanie producentowi. Póki co jednak nie będziemy bić braw, a przejdziemy do dalszej części rowerowej eskapady. Warto zwrócić uwagę, że wszędzie tam, gdzie następuje szybka zmiana tętna – wartość spada lub przyrasta, sensor reaguje szybko i rzetelnie śledzi ten parametr. Nie pojawia się często spotykane opóźnienie w optycznym pomiarze tętna. Fakt ten wynika głównie z różnicy metody pomiarowej – ta z klatki piersiowej mierzy impuls elektryczny serca, a metoda pomiaru na ręce zależność zmian rozchodzącej się fali krwi w żyłach. Ponieważ oba sposoby są odmienne, często zauważalne są odstępstwa przy dynamicznych zmianach wartości tętna. Sportowcowi kończącemu mocniejszy akcent, tętno dochodzi do maksymalnej wartości i stopniowo opada. Elektrody założone na klatce piersiowej wyłapią natychmiastowo ten moment, ale optyczny czujnik najczęściej będzie potrzebować jeszcze około 2-3 sekund, aby odnotować spadek. Wracając do przykładu, w kilku miejscach podczas treningu widoczne są różnice w pomiarach, które nie przekraczają 7 uderzeń na minutę. To, co możemy powiedzieć, to zaskoczenie, że nawet podczas takich sporych wahań w tętnie podczas treningu sensor OH1 w dalszym ciągu „daje radę”. Pomiar nie jest doskonały, z małymi różnicami względem danych z klatki piersiowej, ale w dalszym ciągu dane o tętnie są rzetelne i użyteczne. Dobra robota Polar!
Pomiar tętna z ręki, nadgarstka a może z klatki piersiowej?
Analizując wszystkie powyższe testowe sesje, a także wyciągając wnioski z pozostałych treningów zauważalny staje się fakt dokładności w pomiarze tętna dokonywanego przez sensor umieszczony na ręce. Dostarczane wartości tętna przy udziale tego urządzenia są w przeważających przedziałach czasu tak rzetelne jak pomiar metodą napiersiową. Porównując cały materiał badawczy uzyskany przez pomiar na ręce i pomiar na nadgarstku można stwierdzi, że dzięki pierwszej metodzie możliwe jest otrzymanie porównywalnych wartości do danych o tętnie z klatki piersiowej. Widoczne są niekiedy pewne odstępstwa, ale w nielicznych przypadkach i nie trwają długo. W powyższych przykładach zdarzało się, że pomiar nadgarstkowy znacznie odstawał jakością od innych urządzeń rejestrujących. Jaka jest ostateczna odpowiedź? Jaka forma pomiaru tętna jest najdokładniejsza? Najbardziej zbliżone wartości do pomiaru z klatki piersiowej osiąga pomiar z ręki, później jest pomiar nadgarstkowy. Zaskoczeni? Komentarze możecie zostawiać na dole recenzji Polar OH1, kliknij.
Autor: Kamil Nowak, opracowanie własne
