Konkurs - jak zaczęłam biegać
HEJA. Mama na imię Kasia, swoją przygodę z bieganiem zaczęłam 6 lat temu. Ze sportem miałam do czynienia praktycznie zawsze. W szkole podstawowej byłam w sportowej klasie - koszykówka, siatkówka itp. Z sentymentem wspominam ten czas. Jeśli chodzi o samo bieganie, to nigdy bym nie przypuszczala, ze tak to pokocham. Mój pierwszy "bieg" pamiętam, to było 6 lat temu, po ciąży 🙆♀️ trzeba było przecież zgubić parę kg i wyczytałam, że to dobry sposob. Biegałam zatem na przyszkolnej bieżni, szybko mi się to znudziło i zapragnęłam "wybiedz" do ludzi 😉 W 2017 miałam przerwę z uwagi na utratę najblizszej mi osoby, nie miałam sił i chęci na nic. Wszystko w koło zaczelo mnie mocno wpieniac i wydawać sie bez sensu. Zbierało się we mnie mnustwo negatywnych emocji i pomyślałam, że chyba jedynym sposobem na pozbycie się ich jest poprostu wybieganie! Nie biegam szczególnie długich dystansow, najdłuższy to 14 km ale i tak jestem z siebie dumna 😁 Kiedy biegam jestem tylko ja, muzyka i nic więcej się wtedy nie liczy. Emocje zostaja gdzieś w tyle i to najważniejsze. Po wszystkim za to jest zylion endorfin i wtedy wiem, że mogę wszystko!!
